Het leven kent ups and downs
Door: Marga
Blijf op de hoogte en volg Marga
27 Februari 2014 | Duitsland, Paderborn
De afgelopen maand heb ik teveel meegemaakt, waardoor ik weinig aan schrijven toe ben gekomen. Ook momenten die je liever niet meemaakt, maar die helaas bij het leven horen.
Eindigde ik m’n vorige reisverslag (op 24 januari) met de wens dat de sneeuw snel mocht komen, nou het kwam sneller dan gedacht, want een dag later was het eindelijk zover. ’s Avonds laat begon het te sneeuwen en het hield maar niet op. De volgende morgen toen ik wakker werd lag er een heel mooi laagje verse sneeuw op alles. Dus tussen al het leren door heerlijk even een wandeling gemaakt door het winterse landschap van Paderborn. Tijdens het wandelen kan je hier ook gewoon op zwarte wegen lopen, want alles was netjes schoon. Daar kunnen ze in Nederland dus echt nog wat van leren! Het was alleen wel jammer dat de sneeuw na 1 dag al weg was. Had ik me zo verheugd op een heerlijke winter met veel sneeuw, heb ik in Paderborn maar 1 dag sneeuw gezien..
Maandag 27 januari had ik m’n afsluitende toets voor Duits. Vorig jaar hadden we al een toets gehad en als je die goed had gemaakt had je je ECTS eigenlijk al binnen, maar volgens de baas van mijn Duitse docent moest er nog een toets komen, dus dat hebben we dan ook maar gedaan. Uiteindelijk heb ik mijn Deutsche Nachmittag Kurze met een 1.0 (!) afgesloten. En ja dat is hier in Duitsland het allerhoogste wat er te halen valt! Natuurlijk was ik daar heel blij mee, maar m’n stemming veranderde snel toen ik thuiskwam en na het aanzetten van m’n laptop m’n vader me via Skype belde. Normaal gesproken bel ik, dus ik had al een voorgevoel dat er iets aan de hand was. En dat was dus ook, want wat bleek was dat m’n oma die nacht in haar slaap is overleden. Die klap kwam heel hard aan, want ik had het echt niet zien aankomen. In een paar reisverslagen terug schreef ik nog over haar verhuizing en hoe leuk haar appartementje was en dan 27 januari 2014 was ze er ineens niet meer. Ik had die dagen al een dipje, vanwege te veel dingen die ik nog moest afronden voor m’n studie en dan dit er nog bij. Op dat moment had ik helemaal nergens meer zin in. M’n eerste ingeving was dan ook om meteen de volgende dag naar huis te gaan, maar ja wat zou ik daar aan hebben? Het meeste was al geregeld en hier in Paderborn zou ik ook nog afleiding hebben. Dit was ook zo, want die maandagavond heb ik een hele tijd met mijn Hongaarse vrienden van hier op de verdieping zitten praten. Alleen dat was soms best moeilijk, want de communicatie gaat in het Engels en dit was een totaal nieuw gebied voor mij, zo wist ik niet wat begrafenis in het Engels was, maar met wat omwegen was ik blij dat ze er waren en hebben we een tijd zitten kletsen. Ondertussen weet ik wel wat begrafenis in het Engels is ;). De volgende dag hadden ze wel een toets, maar dat maakte ze niet uit, zo zie je maar, ook al zit je ver weg of in het buitenland er zijn altijd mensen die er voor je zijn. Dit deed me heel goed en daarom besloot ik ook om gewoon in Paderborn te blijven. Ik vroeg ook of er eentje de volgende dag met me mee wilde naar een docent om het te vertellen en om te kijken hoe nu verder, want ik had de week daarop 2 examens van deze docent en daar stond m’n hoofd nu helemaal niet na. De volgende dag stonden ze alle 3 voor m’n deur om met me mee te gaan. Echt heel lief.
Natuurlijk wilde ik bij de begrafenis aanwezig zijn, maar die was pas op vrijdag dus ben ik op donderdag naar huis gekomen. De dinsdag en woensdag die volgde deed ik vrij weinig. Ging wel naar m’n colleges maar kon me niet concentreren. Alles wat de docent vertelde ging het ene oor in en het andere oor weer uit.
Terwijl ik op donderdag naar huis ging was het ook m’n verjaardag. Deze dag was echt heel dubbel. Ik had van Anne hier gehoord dat ze wel een taart voor me wilde maken, maar ik had daar al lang niet meer op gerekend, totdat ik ’s ochtends hoorde dat er wel heel veel heen en weer gelopen werd en er veel herrie was in de andere keuken. Dus ik snel gedoucht en aangekleed en toen ik net klaar was kwamen ze aanlopen met een zelfgemaakte verjaardagstaart. Heel lief natuurlijk. Daar zaten we dan om 9 uur ’s ochtends aan een verjaardagstaart-ontbijt. Toen voelde ik me ondanks alles toch een beetje jarig, maar de rest van de dag tijdens college en m’n treinreis en thuiskomst heb ik me totaal niet jarig gevoeld.
De volgende dag vrijdag 31 januari was de begrafenis van oma. Het was een hele mooie persoonlijke afscheidsdienst. Ook in dit reisverslag wil ik er toch even bij stilstaan, want wat vond oma het leuk om mijn belevenissen in Paderborn te lezen. ‘Lieve oma, wat ben ik blij dat ondanks alles ik met kerst en uw verhuizing nog in Nederland ben geweest. U was altijd zo trots op me en ook dat ik nu in Paderborn studeer. Hoe vaak heeft u me dat en andere wel niet verteld. Lieve oma, rust zacht. Het gemis zal altijd blijven maar de mooie dingen ook. Ik zou u nooit vergeten!’
Ik had geregeld dat ik de week daarop geen examens zou hebben dus heb al m’n studie spullen meegenomen en ben gewoon een week in Nederland gebleven om even bij te komen. Tussendoor wel gestudeerd, want door email contact had ik met de docent afgesproken om op 12 februari m’n examens in te halen. Schriftelijk ging natuurlijk niet meer dus werden het 2 mondelinge examens. Op zondag 9 februari ben ik weer met de trein naar Paderborn gegaan om daar de komende 4 dagen flink te studeren voor m’n examens. Dit ging de ene keer beter dan de andere keer, maar het eindresultaat telt en dat mocht er wezen, want ik heb beide examens gehaald! Daarmee had ik ook het officiële gedeelte hier in Paderborn afgesloten. Wat was dat ondanks alles een heerlijk gevoel. Want wie had dat gedacht, Marga die totaal geen talenknobbel voor Engels heeft en gewoon vakken die gegeven worden in het Engels en met Engelse studieboeken het gewoon even flikt om haar examens en dus haar ECTS te halen. Ik had het wel gehoopt. Zo zie je maar, hard werken wordt uiteindelijk beloond! Want m’n Engels is flink vooruit gegaan! :)
Na m’n examens ging ik de volgende dag alweer naar Nederland, maar niet voordat er ’s avonds eerst een afscheidsfeest was van m’n Hongaarse vrienden, want die zouden op vrijdag weg gaan. Het was erg gezellig en na een korte nacht moest ik alles klaarmaken om naar Nederland te gaan, want daar had ik door al het leren nog geen tijd voor gehad. Er stond namelijk een heerlijk weekje wintersport op het programma en dat wilde ik voor geen goud missen. Wat was ik daar aan toe zeg! Samen met m’n ouders ging ik weer naar ons vertrouwde skigebied in Zuid-Duitsland. Wat heb ik daar een heerlijke week gehad, ondanks dat het weer beter kon en de sneeuw ook, want het was merendeel kunstsneeuw waar je op skiede. Gelukkig hadden ze de beschikking over kunstsneeuw, want anders kon er helemaal niet geskied worden. Kijk nu al uit naar volgend jaar, want heb nu alweer zin om te gaan skiën!
Na de wintersport vakantie ging ik weer terug naar Paderborn voor mijn laatste 5 dagen van mijn study abroad. Maar daarover later meer, want morgen komen mijn ouders me ophalen en zit het er definitief op en ik heb nog genoeg in te pakken! Probeer zo snel mogelijk m’n laatste dagen hier te beschrijven, want ook deze laatste korte week heb ik weer verschillende activiteiten ondernomen.
Eindigde ik m’n vorige reisverslag (op 24 januari) met de wens dat de sneeuw snel mocht komen, nou het kwam sneller dan gedacht, want een dag later was het eindelijk zover. ’s Avonds laat begon het te sneeuwen en het hield maar niet op. De volgende morgen toen ik wakker werd lag er een heel mooi laagje verse sneeuw op alles. Dus tussen al het leren door heerlijk even een wandeling gemaakt door het winterse landschap van Paderborn. Tijdens het wandelen kan je hier ook gewoon op zwarte wegen lopen, want alles was netjes schoon. Daar kunnen ze in Nederland dus echt nog wat van leren! Het was alleen wel jammer dat de sneeuw na 1 dag al weg was. Had ik me zo verheugd op een heerlijke winter met veel sneeuw, heb ik in Paderborn maar 1 dag sneeuw gezien..
Maandag 27 januari had ik m’n afsluitende toets voor Duits. Vorig jaar hadden we al een toets gehad en als je die goed had gemaakt had je je ECTS eigenlijk al binnen, maar volgens de baas van mijn Duitse docent moest er nog een toets komen, dus dat hebben we dan ook maar gedaan. Uiteindelijk heb ik mijn Deutsche Nachmittag Kurze met een 1.0 (!) afgesloten. En ja dat is hier in Duitsland het allerhoogste wat er te halen valt! Natuurlijk was ik daar heel blij mee, maar m’n stemming veranderde snel toen ik thuiskwam en na het aanzetten van m’n laptop m’n vader me via Skype belde. Normaal gesproken bel ik, dus ik had al een voorgevoel dat er iets aan de hand was. En dat was dus ook, want wat bleek was dat m’n oma die nacht in haar slaap is overleden. Die klap kwam heel hard aan, want ik had het echt niet zien aankomen. In een paar reisverslagen terug schreef ik nog over haar verhuizing en hoe leuk haar appartementje was en dan 27 januari 2014 was ze er ineens niet meer. Ik had die dagen al een dipje, vanwege te veel dingen die ik nog moest afronden voor m’n studie en dan dit er nog bij. Op dat moment had ik helemaal nergens meer zin in. M’n eerste ingeving was dan ook om meteen de volgende dag naar huis te gaan, maar ja wat zou ik daar aan hebben? Het meeste was al geregeld en hier in Paderborn zou ik ook nog afleiding hebben. Dit was ook zo, want die maandagavond heb ik een hele tijd met mijn Hongaarse vrienden van hier op de verdieping zitten praten. Alleen dat was soms best moeilijk, want de communicatie gaat in het Engels en dit was een totaal nieuw gebied voor mij, zo wist ik niet wat begrafenis in het Engels was, maar met wat omwegen was ik blij dat ze er waren en hebben we een tijd zitten kletsen. Ondertussen weet ik wel wat begrafenis in het Engels is ;). De volgende dag hadden ze wel een toets, maar dat maakte ze niet uit, zo zie je maar, ook al zit je ver weg of in het buitenland er zijn altijd mensen die er voor je zijn. Dit deed me heel goed en daarom besloot ik ook om gewoon in Paderborn te blijven. Ik vroeg ook of er eentje de volgende dag met me mee wilde naar een docent om het te vertellen en om te kijken hoe nu verder, want ik had de week daarop 2 examens van deze docent en daar stond m’n hoofd nu helemaal niet na. De volgende dag stonden ze alle 3 voor m’n deur om met me mee te gaan. Echt heel lief.
Natuurlijk wilde ik bij de begrafenis aanwezig zijn, maar die was pas op vrijdag dus ben ik op donderdag naar huis gekomen. De dinsdag en woensdag die volgde deed ik vrij weinig. Ging wel naar m’n colleges maar kon me niet concentreren. Alles wat de docent vertelde ging het ene oor in en het andere oor weer uit.
Terwijl ik op donderdag naar huis ging was het ook m’n verjaardag. Deze dag was echt heel dubbel. Ik had van Anne hier gehoord dat ze wel een taart voor me wilde maken, maar ik had daar al lang niet meer op gerekend, totdat ik ’s ochtends hoorde dat er wel heel veel heen en weer gelopen werd en er veel herrie was in de andere keuken. Dus ik snel gedoucht en aangekleed en toen ik net klaar was kwamen ze aanlopen met een zelfgemaakte verjaardagstaart. Heel lief natuurlijk. Daar zaten we dan om 9 uur ’s ochtends aan een verjaardagstaart-ontbijt. Toen voelde ik me ondanks alles toch een beetje jarig, maar de rest van de dag tijdens college en m’n treinreis en thuiskomst heb ik me totaal niet jarig gevoeld.
De volgende dag vrijdag 31 januari was de begrafenis van oma. Het was een hele mooie persoonlijke afscheidsdienst. Ook in dit reisverslag wil ik er toch even bij stilstaan, want wat vond oma het leuk om mijn belevenissen in Paderborn te lezen. ‘Lieve oma, wat ben ik blij dat ondanks alles ik met kerst en uw verhuizing nog in Nederland ben geweest. U was altijd zo trots op me en ook dat ik nu in Paderborn studeer. Hoe vaak heeft u me dat en andere wel niet verteld. Lieve oma, rust zacht. Het gemis zal altijd blijven maar de mooie dingen ook. Ik zou u nooit vergeten!’
Ik had geregeld dat ik de week daarop geen examens zou hebben dus heb al m’n studie spullen meegenomen en ben gewoon een week in Nederland gebleven om even bij te komen. Tussendoor wel gestudeerd, want door email contact had ik met de docent afgesproken om op 12 februari m’n examens in te halen. Schriftelijk ging natuurlijk niet meer dus werden het 2 mondelinge examens. Op zondag 9 februari ben ik weer met de trein naar Paderborn gegaan om daar de komende 4 dagen flink te studeren voor m’n examens. Dit ging de ene keer beter dan de andere keer, maar het eindresultaat telt en dat mocht er wezen, want ik heb beide examens gehaald! Daarmee had ik ook het officiële gedeelte hier in Paderborn afgesloten. Wat was dat ondanks alles een heerlijk gevoel. Want wie had dat gedacht, Marga die totaal geen talenknobbel voor Engels heeft en gewoon vakken die gegeven worden in het Engels en met Engelse studieboeken het gewoon even flikt om haar examens en dus haar ECTS te halen. Ik had het wel gehoopt. Zo zie je maar, hard werken wordt uiteindelijk beloond! Want m’n Engels is flink vooruit gegaan! :)
Na m’n examens ging ik de volgende dag alweer naar Nederland, maar niet voordat er ’s avonds eerst een afscheidsfeest was van m’n Hongaarse vrienden, want die zouden op vrijdag weg gaan. Het was erg gezellig en na een korte nacht moest ik alles klaarmaken om naar Nederland te gaan, want daar had ik door al het leren nog geen tijd voor gehad. Er stond namelijk een heerlijk weekje wintersport op het programma en dat wilde ik voor geen goud missen. Wat was ik daar aan toe zeg! Samen met m’n ouders ging ik weer naar ons vertrouwde skigebied in Zuid-Duitsland. Wat heb ik daar een heerlijke week gehad, ondanks dat het weer beter kon en de sneeuw ook, want het was merendeel kunstsneeuw waar je op skiede. Gelukkig hadden ze de beschikking over kunstsneeuw, want anders kon er helemaal niet geskied worden. Kijk nu al uit naar volgend jaar, want heb nu alweer zin om te gaan skiën!
Na de wintersport vakantie ging ik weer terug naar Paderborn voor mijn laatste 5 dagen van mijn study abroad. Maar daarover later meer, want morgen komen mijn ouders me ophalen en zit het er definitief op en ik heb nog genoeg in te pakken! Probeer zo snel mogelijk m’n laatste dagen hier te beschrijven, want ook deze laatste korte week heb ik weer verschillende activiteiten ondernomen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
